Dagelijks raken in Nederland tientallen mensen (eventjes) kwijt. Maar lang niet alle zaken komen in het nieuws. Waarom krijgt de ene vermissing veel meer aandacht dan de andere – en waarom die van een witte vrouw het meest?
TROUW, 12 juli 2019Johan van Heerde
"In het geval van de vermissing van Loes speelt reflex op nieuwsredacties een belangrijke rol, denkt mediasocioloog Peter Vasterman, voorheen verbonden aan de Universiteit van Amsterdam. “Iedereen denkt gelijk aan Anne Faber”, zegt hij. De Utrechtse studente (25) raakte in 2017 vermist tijdens een fietstocht en kreeg veel publiciteit. Bijna twee weken later werd ze gevonden. Faber bleek te zijn verkracht en om het leven gebracht. “Bij elk meisje dat verdwijnt komt het archetype van een jonge vrouw die in handen valt van de slechterik naar boven. Omdat de berechting van de dader nog vrijwel dagelijks in het nieuws is, denkt iedereen gelijk aan die zaak. Bij een jongen denk je simpelweg minder snel dat hij in handen van een misdadiger is gevallen.”
Link naar het hele artikel hier
Klik ook door naar
- Wikipedia pagina: Missing white woman syndrome
- How National Media Framed Coverage of Missing Black and White Women. Mia Moody; Bruce Dorries; Harriet Blackwell.Media Report to Women; Fall 2009; 37, 4; GenderWatch (GW) pg. 12
- Hoe huidskleur bepaalt of we berichten over vermiste mensen delen
