De journalist als vrijwilliger in het buurthuis van Jeff Jarvis Deel 2

Lees de discussies over mijn artikel over het naïeve idealisme van de Amerikaanse nieuwe media goeroe Jeff Jarvis op De Nieuwe reporter. 

Komkommertijd van start met ponypletter

Met het begin van de zomervakantie begint ook de spreekwoordelijke komkommertijd. De berichtgeving over de 'ponypletter' afgelopen week was volgens mediasocioloog Peter Vasterman het begin van de nieuwsluwe tijd, waarin berichten die normaal slechts een in paar regels meegaan in de media ineens breed worden uitgemeten.
ANP. AD en Trouw op 7 juli

De journalist als vrijwilliger in het buurthuis van Jeff Jarvis

There are no journalists

“Journalism helps communities organize their knowledge so they can better organize themselves. Thus anything that reliably serves the end of an informed community is journalism. Anyone can help do that.” June 30, 2013 by Jeff Jarvis

We zijn eruit. Journalisten bestaan niet meer. Eindelijk heeft de bekendste en meest invloedrijke denker, Jeff Jarvis een nieuwe definitie gegeven van de journalistiek in de toekomst. We waren jarenlang dolende, maar Jeff heeft eindelijk aangegeven waar het heen gaat (of moet?).

Eerst maar even wat journalistiek allemaal niet (meer?) is volgens deze visionair: geen inhoud, geen zelfstandig, geen professioneel beroep, geen industrie, geen schaars goed, geen redactie product, geen verhaal format. Geen journalisten dus.

Nee het is DIENST: journalistiek helpt communities om hun eigen kennis te organiseren zodat ze zich beter zelf kunnen organiseren. Laat die begrippen even inwerken: ‘helpen’, ‘gemeenschap’, ‘organiseren.’

Iedereen kan het

Het zijn woorden die vooral denken aan het klassieke welzijnswerk dat inmiddels in hoog tempo wordt afgebroken om zo de ‘buurt terug te geven aan de bewoners’ zoals dat tegenwoordig in gemeentelijk jargon heet. Geïnspireerd door de ‘Jarvissen’ van het toekomstbestendige welzijnsbeleid.

Want ook Jarvis spreekt over een ‘dienst’, die net als in het welzijnswerk teruggegeven kan (nee, moet) worden aan de buurt. En die dus ook door de buurtbewoners zelf kan worden uitgevoerd, zodat ze zich zelf ook beter kunnen organiseren. En die mogen zich dan journalist noemen. Want professionals zijn niet meer nodig. “Anyone can help do that.”

De echte journalist

Maar ho even, dan spreekt Jarvis toch weer over de ‘true journalist’ die zou moeten willen dat iedereen daaraan mee doet. Hé, er is dus toch nog een echte journalist, maar is dat een professional of een vrijwilliger die tussendoor ook bingo’s organiseert in het buurthuis? Dat is niet duidelijk in zijn betoog. Op zich is het niet vreemd om het doel van journalistiek te formuleren in termen van een maatschappelijk belang, namelijk zorgen voor een goed geïnformeerde burger. Maar Jarvis beperkt de rol van de journalist  tot het helpen van de gemeenschap bij het organiseren van informatie.

De community helpen

Eerst die community: het klinkt mooi (wie zou niet de gemeenschap willen dienen?), maar wat bedoelt Jarvis met een community: een buurt, een gemeente, een subcultuur, een groep gelijkgestemden, een land? En kun je dan ook voor verschillende communities werken? En wat als die communities met elkaar in de clinch liggen?