Hype en hysterie in Oude Pekela

Gepubliceerd in NRC Handelsblad op 15 november.

Vorige week verscheen het boekje ‘Terug naar Oude Pekela’ van Vrij Nederland journaliste Margalith Kleijwegt. Naar aanleiding van de Amsterdamse zedenzaak besloot ze opnieuw onderzoek te doen in het dorp waar ze bijna 25 jaar geleden verslag deed van de Oude Pekela affaire, waarbij vele tientallen kinderen door als clowns verklede kinderlokkers zouden zijn misbruikt. In diverse interviews vertelde ze vorige week wat ze dacht toen ze eind vorig jaar de beelden op tv zag van de zaak Robert M.: ‘Zie je wel, het kan wél.’ Het bestaat dus wel, grootschalig misbruik, maar ‘de ouders van Oude Pekela werden in die tijd meteen voor hysterische idioten uitgemaakt.’ Hoewel ze niet met nieuw bewijsmateriaal komt, is ze er nog steeds van overtuigd dat er in Oude Pekela wel degelijk op grote schaal seksueel misbruik heeft plaatsgevonden, alleen dan ‘niet met tachtig kinderen, misschien met twintig, al heeft de Amsterdamse zedenzaak duidelijk gemaakt dat alles kan.’

Onderzoek naar cry wolf: de gevolgen van vals alarm

Het cry wolf effect

Waarschuwingssystemen zijn belangrijk. Ze waarschuwen voor dreigend gevaar en stellen mensen in staat zich voor te bereiden of om gericht actie te ondernemen. Maar wat als een waarschuwingssysteem vaak een vals alarm doet uitgaan? Verliezen mensen dan het vertrouwen in dat systeem? Wanneer treedt dat cry wolf effect op? Geloven we het volgende weeralarm nog wel als er paar keer voor niks groot alarm is geslagen? En hoe zit dat met de terrorisme waarschuwingen van de de NCTb (Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding) met verschillende dreigingsniveau's ? En welke rol spelen de media hierbij?

Hier het rapport van het COT Instituut voor Veiligheids- en Crisismanagement en de Universiteit van Amsterdam in opdracht van het Nationaal Crisiscentrum van het ministerie van Veiligheid en Justitie. Auteurs Jan Bos, Ana van Es (COT) en Peter Vasterman (UvA)

Onderzoek naar Copycat en de media

Imitatiegedrag en media

Zetten media aan tot imitatiegedrag? Bestaat het zogenaamde copycat effect? Laten daders van misdrijven zich beïnvloeden of inspireren door incidenten die daarvoor uitgebreid in het nieuws geweest zijn? Is veel media-aandacht voor vandalisme, brandstichting, mishandeling, zelfdoding en gezinsdrama's besmettelijk? Wat is daar over bekend? Hoe stel je het besmettingsgevaar bij incidenten vast? En wat zijn de beste communicatiestrategieën?

Hier het rapport van het COT Instituut voor Veiligheids- en Crisismanagement en de Universiteit van Amsterdam in opdracht van het Nationaal Crisiscentrum van het ministerie van Veiligheid en Justitie. Auteurs Jan Bos, Ana van Es (COT) en Peter Vasterman (UvA)